เวลาผมเล่นบาคาร่า จะคิดเสมอว่าผมเป็นเทพแห่งสงคราม ซึ่งเป็นคนกลางระหว่างกองทัพแดงกับน้ำเงิน
ผมจะเฝ้าดูผลการรบแต่ละเปิดของสองฝ่าย ว่าใครกำลังได้เปรียบ ใครเสียเปรียบ
แต่ด้วยความเป็นเทพ เราเข้าไปรบโดยตรงไม่ได้ ได้แต่แทรกแซงเพื่อไม่ให้ฝ่ายไหนมีกำลังมากเกินไป
ส่วนไทร์เกมเป็นตัวบอกว่ากำลังของสองฝ่ายกินกันไม่ลง และอาจมีการสลับความได้เปรียบเสียเปรียบกัน
พอมีไทร์เกม ผมเลยมักลังเลที่จะรอดูผล มากกว่าที่จะถือหางฝั่งใดฝั่งหนึ่ง
แต่เมื่อฝ่ายหนึ่งกำลังได้เปรียบ เทพต้องตัดสินใจว่าจะหนุนฝั่งไหน
จะคานหรือหนุนฝ่ายที่กำลังได้เปรียบอยู่
ถ้าหนุน ก็คือเราถือหางฝั่งหนึ่งจนเกินมังกร(ชนะติดๆ)
แต่ถ้าคานอำนาจ จะเกิดปิงปอง,สองสามสี่ตัวตัดก็แล้วแต่
ความคิดผมอาจจะแปลกหน่อย แต่ผมรู้สึกยั่งนี้จริงๆ
